แต่ก่อนนั้น
ฉันยังแปลกใจ
ที่เห็นใครร่ำลาจากกัน
ด้วยการร้องไห้
แต่บัดนี้ เมื่อเราต้องไป
ก็ถึงวันที่ฉันเข้าใจ
ว่าเพราะอะไร
เมื่อเราต้องไป
พบเพื่อนใหม่
ซึ่งอาจไม่มีใครเข้าใจ
เราเหมือนเพื่อนคนเดิม
กว่าจะรัก เท่าวันนี้
กว่าจะมีคนมาเข้าใจ
ต้องใช้เวลา
ใช่เพียงมองตากันเมื่อไร
อยากจะคิด ต้องจากกัน
เป็นแค่ฝันแต่ความจริงนั้น
เรายังอยู่เคียงข้างกัน
ดั่งวันวาน
ก่อนจากกัน
ฉันมาบอกลา
ด้วยน้ำตาที่มันเอ่อล้น
อยู่เต็มหัวใจ
อยากบอกเธอ
บอกเธอด้วยใจ
ว่ารักเราจะมีให้กัน
อย่างนี้เรื่อยไป
แล้วเราจะมา
พบกันใหม่
จะกลับมาร่วมทุกข์ร่วมสุข
ให้เหมือนเมื่อวาน
กว่าจะรัก เท่าวันนี้
กว่าจะมีคนมาเข้าใจ
ต้องใช้เวลา
ใช่เพียงมองตากันเมื่อไร
อยากจะคิด ต้องจากกัน
เป็นแค่ฝันแต่ความจริงนั้น
เรายังอยู่เคียงข้างกัน
ดั่งวันวาน
แม้นานสักเพียงไหน
นานสักเท่าไหร่
กว่าจะรัก เท่าวันนี้
กว่าจะมีคนมาเข้าใจ
ต้องใช้เวลา
ใช่เพียงมองตากันเมื่อไร
อยากจะคิด ต้องจากกัน
เป็นแค่ฝันแต่ความจริงนั้น
เรายังอยู่เคียงข้างกัน
ดั่งวันวาน