เฝ้าถามตัวเองว่าเพราะอะไร ฉันจึงเหม่อ..เหม่อลอย จิตใจมันคอย แต่คิดถึง..ใครสักคน หลับตาไม่ลง ข่มใจให้นอน ก็ไม่หลับ...สักที อยากรู้จริงๆ ทำไมเป็นอย่างนี้ * หรือว่าเพราะเธอที่ฉันได้เจอเมื่อวันก่อน ทำฉันรุ่มร้อน เก็บเอาไปนอนเพ้อ.. ผู้คนมากมาย ทำไมต้องมาคิดถึงเธอ ทำไมอยากเจอ ทำไมอยากจะชิดใกล้(แค่เธอ) กลับมาคิดจนวุ่นวายอยู่ในใจฉัน อยากจะฝันถึงเธอแต่มันมีปัญหา เพราะฉันนอนไม่หลับ ก็ไม่เข้าใจเหตุผลอะไร ถึงเป็นเธอผู้เดียว ดวงตาที่ลืมมันคอยแต่จะเหลียว... มองหาเธอ มันผ่านมาแล้วกับวันวันนั้น ที่ได้เจอกับเธอ แต่เพราะอะไร ทำไมไม่เคยลืม (*)