ยิ้มนะยิ้มให้กันแต่ข้างใจคิด ดูเป็นมิตรไมตรีแต่ไม่จริงใจ มองดูตัวเราเองยังสำนึก ว่าลึกลึกไม่อยากด้อยน้อยหน้าใคร ผู้คนแข่งขันแย่งชิง กันทุกอย่าง ทุกวิธี ทุกทาง เพื่อให้ มันมา เรายินยอมให้ไปกลายเป็นฝ่ายแพ้ เราเผ่ือแผ่น้ำใจกลายเป็นเหยื่อเขา เลิกวางใจระวังมองใจแง่ร้าย ป้องกันไว้ก่อนภัยจะมาถึงตัวเรา ผู้คน วันนี้เยาะเย้ย คอยถากถาง ใครล้ม พลาดพลั้ง เหยียบกันขึ้นไป หวาดระแวง คิดมากไปหรือเปล่าหมอหวาดระแวง โรคปราสาทใช่ไหมหมอ หวาดระแวง รักษาได้ใช้ไหมหมอ หวาดระแวง กลัวว่าหมอจะเลี้ยงไข้ไม่หายขาด ทำงานดีคำชมรับรางวัลไป หลงภูมิใจที่จริงเป็นแค่เพียงแผน มีประโยนช์ไงใครก็ห่วงหา พอสิ้นไร้คุณค่าคนไหม่มาแทน ผู้คนตักตวง ประโยนช์ของตน ผลมีที่ไหน