ลมหนาวลูบข้าวรวง
ไหวลู่ตามแรง
ตะวันโอบแสง
กอดผืนนาปลายฟ้าหน้าหนาว
กลับมาเหยียบยืน
บนผืนแผ่นดินบ้านเดิมของเรา
กลิ่นหอมของอ้อมรักเก่า
ได้มาแนบเนาก็ยังชื่นใจ
ไปเพื่อขายแรงงาน
พลัดบ้านไกลถิ่น
บางวันได้ยินเสียงหัวใจบ่น
กับเงาเดือนหงาย
ตื่นเพื่อแข่งขัน
หลับเพื่อหยุดฝันถึงวันต่อไป
เก็บเหงากลับมาถามไถ่
ถึงกำลังใจในยามล้าอ่อน
ก็รู้ว่าเธอ
คอยอยู่เสมอทุกลมหายใจ
ก็รู้ว่าใคร
สิงสู่อยู่ในหัวใจคนจร
กลับมากอบกำ
คำรักทุกคำที่เคยเว้าวอน
ก่อนหวนมหานคร
เป็นกรรมกรเหงื่อรินแลกเงิน
ลมหนาวลูบดวงใจ
ให้ยิ่งหนาวหนัก
กุมมือคนรัก
อีกไม่นานนักคงต้องห่างเหิน
สองตาสบตา
ทวนคำสัญญาหัวใจสะเทิ้น
ปลายฝันที่ยังไกลเกิน
เธอจะร่วมเดินสู้ด้วยหรือเปล่า
ก็รู้ว่าเธอ
คอยอยู่เสมอทุกลมหายใจ
ก็รู้ว่าใคร
สิงสู่อยู่ในหัวใจคนจร
กลับมากอบกำ
คำรักทุกคำที่เคยเว้าวอน
ก่อนหวนมหานคร
เป็นกรรมกรเหงื่อรินแลกเงิน
ลมหนาวลูบดวงใจ
ให้ยิ่งหนาวหนัก
กุมมือคนรัก
อีกไม่นานนักคงต้องห่างเหิน
สองตาสบตา
ทวนคำสัญญาหัวใจสะเทิ้น
ปลายฝันที่ยังไกลเกิน
เธอจะร่วมเดินสู้ด้วยหรือเปล่า