เจอทีไร
ก็คอยจะมองไม่ให้เธอรู้ตัว
ใจก็กลัว
ว่าเธอจะมองกลับมา
ทำเป็นเมิน
ไม่มองตรงตรง
ไม่พบไม่พูดไม่จา
เหมือนจะหลบ
สายตากับเธอเรื่อยไป
รู้หรือเปล่าที่เราพบกัน
ฉันลำบากกับการห้ามใจ
ต้องทำอะไร
ที่มันดูเเปลกไปอย่างนั้น
ทั้งที่อยากจะไปทักทาย
เหมือนคนอื่นที่เป็นเพื่อนกัน
แต่ใจของฉัน
กลับทำมันไม่ไหว
ก็มันกลัวสายตา
จะเเสดงให้รู้
ว่ายังรักเธออยู่
และรักหมดทั้งใจ
ก็มันกลัวท่าทาง
ออกอาการหวั่นไหว
ปิดบังยังไง
ก็รู้ว่าทำไม่ได้เลย
ความเป็นจริง
อะไรยังไง
ก็เข้าใจได้ดี
แต่มันยังมี
เรื่องเธอข้างในหัวใจ
คอยจะมอง
และคอยจะฟัง
ก็เพราะว่าฉันห่วงใย
ได้แต่เเอบสนใจ
เรื่องราวของเธอ
รู้หรือเปล่าที่เราพบกัน
ฉันลำบากกับการห้ามใจ
ต้องทำอะไร
ที่มันดูเเปลกไปอย่างนั้น
ทั้งที่อยากจะไปทักทาย
เหมือนคนอื่นที่เป็นเพื่อนกัน
แต่ใจของฉัน
กลับทำมันไม่ไหว
ก็มันกลัวสายตา
จะเเสดงให้รู้
ว่ายังรักเธออยู่
และรักหมดทั้งใจ
ก็มันกลัวท่าทาง
ออกอาการหวั่นไหว
ปิดบังยังไง
ก็รู้ว่าทำไม่ได้เลย
ที่เห็นที่เป็นอย่างวันนี้
ไม่เคยรู้ใช่ไหม
ว่าฉันนั้นเป็นอย่างไร
ก็มันกลัวสายตา
จะเเสดงให้รู้
ว่ายังรักเธออยู่
และรักหมดทั้งใจ
ก็มันกลัวท่าทาง
ออกอาการหวั่นไหว
ปิดบังยังไง
ก็รู้ว่าทำไม่ได้เลย