เนื้อเพลง ขอสิทธิ์แค่ร้องไห้ - ต่าย อรทัย
ชาตินี้เกิดมา
เหมือนเทวดาไม่รัก
จึงมอบแต่ความลำบาก
มาเป็นของฝากหัวใจ
ให้รักสับสน
ให้ความจนวิ่งชนเรื่อยไป
ช่างเถอะชีวิต
ไม่คิดเรียกร้องจากใคร
ขอสิทธิ์ แค่เพียงร้องไห้
ระบายความช้ำบางคราว
รับบทเศร้า
ไม่เคยพอหนอชีวิต
ฟ้าลิขิต
หรือกรรมแต่ปางไหน
จึงซ้ำเติม
สาวบ้านนาผู้มาไกล
ให้หัวใจเจ็บจนมีน้ำตา
การศึกษาจบลง
ตรงตอนเริ่ม
ราชภัฏครึ่งเทอมเกิดปัญหา
ต้องหยุดเรียน
เพราะเงินไม่นำพา
ก่อนเข้ามา
เสี่ยงดวงในเมืองไกล
งานรายได้สูงสุดวุฒิ ม.หก
เงินเดือนตกสามพัน
เริ่มหวั่นไหว
เก็บส่งน้องส่งแม่
ดูแลยาย
หักค่าน้ำค่าไฟ
ไม่ชนเดือน
หวังมีเพื่อนพึ่งพา
ครายากไร้
ได้พบคนที่รู้ใจ
หาใครเหมือน
คบหาเป็นคู่รักไม่ถึงเดือน
ก็ถูกเตือน
ว่าลูกเมียเขามาตาม
ต้องหอบช้ำ
หนีงานเพื่อลืมรัก
เออ...เออ...เออ...เอย
ต้องหอบช้ำ
หนีงานเพื่อลืมรัก
งานก็พักรักก็หล่น
คนก็หยาม
จากวันนั้น
เป็นต้นมาชะตากรรม
ก็ถูกนำสู่เงาความเศร้าตรม
ความหวังล่มจม
เรื่องงานพิการรัก
เหนื่อยใจนัก
อยากเลิกราให้สาสม
แต่คิดถึง
คนข้างหลังที่ยังจม
ต้องต่อลม
เสริมแรงสู้ต่อไป
เมื่ออ่อนไหว
ก็ร้องไห้แต่ไม่หยุด
ต้องพิสูจน์ให้รู้เราสู้ไหว
เข้ามาเถิดความช้ำ
หากย่ามใจ
เคยเจอะมาเท่าไร
ยังหยัดยืน
ถอนสะอื้น
กลืนน้ำตาหันหน้าสู้
ถึงจะรู้
ดวงไม่พอก็จะฝืน
ไม่ร้องขอ
โชคชะตาจากฟ้าคืน
แต่จะยืนสู้ไปเท่าแรงพอ
เจ็บก็ไม่ขอ
อ้อนวอนความเห็นใจ
เหนื่อยก็ไม่ท้อ
ขอหยัดยืนสู้ต่อไป
ขอสิทธิ์แค่ร้องไห้
แต่หัวใจจะไม่ยอม
เหมือนเทวดาไม่รัก
จึงมอบแต่ความลำบาก
มาเป็นของฝากหัวใจ
ให้รักสับสน
ให้ความจนวิ่งชนเรื่อยไป
ช่างเถอะชีวิต
ไม่คิดเรียกร้องจากใคร
ขอสิทธิ์ แค่เพียงร้องไห้
ระบายความช้ำบางคราว
รับบทเศร้า
ไม่เคยพอหนอชีวิต
ฟ้าลิขิต
หรือกรรมแต่ปางไหน
จึงซ้ำเติม
สาวบ้านนาผู้มาไกล
ให้หัวใจเจ็บจนมีน้ำตา
การศึกษาจบลง
ตรงตอนเริ่ม
ราชภัฏครึ่งเทอมเกิดปัญหา
ต้องหยุดเรียน
เพราะเงินไม่นำพา
ก่อนเข้ามา
เสี่ยงดวงในเมืองไกล
งานรายได้สูงสุดวุฒิ ม.หก
เงินเดือนตกสามพัน
เริ่มหวั่นไหว
เก็บส่งน้องส่งแม่
ดูแลยาย
หักค่าน้ำค่าไฟ
ไม่ชนเดือน
หวังมีเพื่อนพึ่งพา
ครายากไร้
ได้พบคนที่รู้ใจ
หาใครเหมือน
คบหาเป็นคู่รักไม่ถึงเดือน
ก็ถูกเตือน
ว่าลูกเมียเขามาตาม
ต้องหอบช้ำ
หนีงานเพื่อลืมรัก
เออ...เออ...เออ...เอย
ต้องหอบช้ำ
หนีงานเพื่อลืมรัก
งานก็พักรักก็หล่น
คนก็หยาม
จากวันนั้น
เป็นต้นมาชะตากรรม
ก็ถูกนำสู่เงาความเศร้าตรม
ความหวังล่มจม
เรื่องงานพิการรัก
เหนื่อยใจนัก
อยากเลิกราให้สาสม
แต่คิดถึง
คนข้างหลังที่ยังจม
ต้องต่อลม
เสริมแรงสู้ต่อไป
เมื่ออ่อนไหว
ก็ร้องไห้แต่ไม่หยุด
ต้องพิสูจน์ให้รู้เราสู้ไหว
เข้ามาเถิดความช้ำ
หากย่ามใจ
เคยเจอะมาเท่าไร
ยังหยัดยืน
ถอนสะอื้น
กลืนน้ำตาหันหน้าสู้
ถึงจะรู้
ดวงไม่พอก็จะฝืน
ไม่ร้องขอ
โชคชะตาจากฟ้าคืน
แต่จะยืนสู้ไปเท่าแรงพอ
เจ็บก็ไม่ขอ
อ้อนวอนความเห็นใจ
เหนื่อยก็ไม่ท้อ
ขอหยัดยืนสู้ต่อไป
ขอสิทธิ์แค่ร้องไห้
แต่หัวใจจะไม่ยอม