พรพิมล ธรรมสาร - ขอเพียงยกโทษ
อย่าได้ห่วงฉันอย่าหวั่นเลยเธอ ฉันไม่โกรธเธอที่มีรักใหม่
ฉันเองไม่ดีหนีเธอจากไป ข่มเหงน้ำใจให้เธอร้าวราน
ผิดที่ตัวฉันด่วนพลันห่างหาย ทิ้งเธอจากไปให้เธอว้าเหว่
เหมือนเรืออัปปรางค์ท่ามกลางทะเล เธอถึงทุ่มเทรักให้แก่เขา
ขอให้เธอทั้งสองครองรักยืนยง ตราบจนนิรันดร์
จะอย่างไรอย่าได้แปรผัน จงครองรักกันตราบนานเท่านาน
ปล่อยฉันให้อยู่อย่างนี้ ก็สมแล้วที่ทำเธอร้าวราน
ขอแต่เพียงยกโทษให้ฉัน ก็เพียงเท่านั้นที่ฉันขอเธอ
ขอให้เธอทั้งสอง ครองรักยืนยงตราบจนนิรันดร์
จะอย่างไรอย่าได้แปรผัน จงครองรักกันตราบนานเท่านาน
ปล่อยฉันให้อยู่อย่างนี้ ก็สมแล้วที่ทำเธอร้าวราน
ขอแต่เพียงยกโทษให้ฉัน ก็เพียงเท่านั้นที่ฉันขอเธอ