หลบอยู่ตรงนี้
อยู่ในมุมมืดมน
เพราะกังวลว่าเขาพบเจอ
รอให้เธอมาหา
ลักลอบมาเจอะกัน
ทุกครั้งที่เธอปวดร้าว
ต้องหลบซ่อนเขา
เจ็บเท่าไหร่ก็ทน
หวังจะกลายเป็นคนของเธอ
เฝ้ารอเธอกับเขา
ถึงวันที่จบกัน
วันนั้นคงได้เปิดเผยตัวจริง
อยู่ในมุมมืดมน
เป็นแค่คนชั่วคราว
ช่วยให้เธอคลายเหงา
ยามเขาไม่ต้องการ
ฉันต้องรอแค่ไหน
ให้เธอเลิกกับเขา
ไม่อยากทนซ่อนเร้นรักของเรา
ต้องรออีกเท่าไหร่
เธอให้ความหวัง
บอกว่าอีกไม่นาน
ฉันจะกลายเป็นคนสำคัญ
เฝ้ารอเธออย่างนั้น
แม้มันต้องเหนื่อยใจ
สุดท้ายก็เป็นแค่หวังเลือนลาง
อยู่ในมุมมืดมน
เป็นแค่คนชั่วคราว
ช่วยให้เธอคลายเหงา
ยามเขาไม่ต้องการ
ฉันต้องรอแค่ไหน
ให้เธอเลิกกับเขา
ไม่อยากทนซ่อนเร้นรักของเรา
อยู่ในมุมมืดมน
เป็นแค่คนชั่วคราว
ช่วยให้เธอคลายเหงา
ยามเขาไม่ต้องการ
ฉันต้องรอแค่ไหน
ให้เธอเลิกกับเขา
ไม่อยากทนซ่อนเร้นรักของเรา
ต้องรออีกเท่าไหร่
ต้องรออีกเท่าไหร่