มันเหมือนสายตาจะมืดมัว
มันเหมือนหัวใจจะมืดมน
เหมือนกำลังเดินวนอย่างคนหลงทาง
ก็วันนี้ฉันไม่มีใคร
เมื่อเธอทิ้งฉันไว้กลางทาง
ให้เคว้งคว้างให้เดียวดาย
อยู่ท่ามกลางถนน
ที่เห็นผู้คนมากมาย
แต่หัวใจมันยังเหงายังเศร้า
อยู่ท่ามกลางแสงสี
แต่เหมือนมีดำกับขาว
และฟ้าสีเทาเท่านั้นเป็นเพื่อน
(เมื่อเธอจากไป)
คนอกหักจะไปไหนดี
คนอกหักไม่มีที่ไป
จะพอมีใครบอกทางฉันได้บ้าง
คนอกหักไม่มีแม้ใคร
มีเพียงใจที่มันยังหลงทาง
ในความอ้างว้างมองทางไหน....
ไม่เห็นมีใครสักคน
ไม่รู้เหมือนกันว่าวันไหน
ไม่รู้เมื่อไรจะลืมเธอ
ไม่ต้องเจอคืนวันที่ทรมาน
อยากจะถามเพียงใครสักคน
บนถนนที่สวนทางกัน
จะมีใคร เป็นเหมือนฉัน
อยู่ท่ามกลางถนน
ที่เห็นผู้คนมากมาย
แต่หัวใจมันยังเหงายังเศร้า
อยู่ท่ามกลางแสงสี
แต่เหมือนมีดำกับขาว
และฟ้าสีเทาเท่านั้นเป็นเพื่อน
(เมื่อเธอจากไป)
คนอกหักจะไปไหนดี
คนอกหักไม่มีที่ไป
จะพอมีใครบอกทางฉันได้บ้าง
คนอกหักไม่มีแม้ใคร
มีเพียงใจที่มันยังหลงทาง
ในความอ้างว้างมองทางไหน....
ไม่เห็นมีใครสักคน
(คนอกหักจะไปไหนดี
คนอกหักไม่มีที่ไป )
จะพอมีใครบอกทางฉันได้บ้าง
( คนอกหักไม่มีแม้ใคร
มีเพียงใจที่มันยังหลงทาง )
ในความอ้างว้างมองทางไหน....
คนอกหักจะไปไหนดี
คนอกหักไม่มีที่ไป
จะพอมีใครบอกทางฉันได้บ้าง
คนอกหักไม่มีแม้ใคร
มีเพียงใจที่มันยังหลงทาง
ในความอ้างว้างมองทางไหน....
ไม่เห็นมีใครสักคน