วันเวลาที่ผ่านไปบนทางเดินแสนไกล ยังรอคอยความสุขที่เคยเติมเต็มหัวใจ เฝ้าคอยห่วงในเธอทุกครา เคยปลอบโยนเธอเสมอมา ไม่มีเธอคอยซับน้ำตา เข้าใจฉัน และดูแลกัน คืนเดียวดายได้แต่นั่งมองเวลาหายไป ความเป็นจริงภาพความทรงจำมันยังฝังใจ อยากลืมแต่ใจมันไม่ทำ ภาพความหลังนั้นยังอยู่ในหัวใจ อยากให้เป็นเพียงแค่ฝันไป จะได้ไหม อย่าไปจากฉัน วันนั้นที่ใจฉัน มีเธอข้างกาย จะย้อนมาอีกทีไหม วันนี้ไม่มีแล้ว ไม่คิดถาม ว่ารักกันอยู่บ้างไหมเธอ เคยบอกฉันว่า อาจเป็นเพราะสายลม ที่พัดมาเพียงเพื่อจะพ้นเลยผ่าน คือรักของเราใช่ไหม วันนั้นที่ใจฉัน มีเธอข้างกาย จะย้อนมาอีกทีไหม วันนี้ไม่มีแล้ว ไม่คิดถาม ว่ารักกันอยู่บ้างไหมเธอ เคยบอกฉันว่า อาจเป็นเพราะสายลม ที่พัดมาเพียงเพื่อจะพ้นเลยผ่าน คือรักของเราใช่ไหม จะมีเพียงเธอ แค่อยากจะรักเธอ แม้ยิ่งรักก็ยิ่งเจ็บ เพียงอยากให้มองมา แค่อยากสบสายตา คนเคยรักเธอแค่อีกครั้ง