เดินมายืนอยู่ตรง
หน้าประตู
สิ่งที่รู้คือเธอก็คง
จะอยู่ข้างใน
ยืนมองดูอยู่นาน
แต่ฉันไม่กล้าเข้าไป
เธอจะมองยังไง
ฉันไม่รู้จริงจริง
ฉันไม่รู้จะทำ
หน้าอย่างไร
หากเธอทำเป็นมองไม่เห็น
และทำเฉยชา
ในมือมีจดหมาย
ที่เขียนมันด้วยน้ำตา
วางอยู่ตรงประตู
เธออ่านดูได้ไหม
หนึ่งคำจากคนทำตัวไม่ดี
ที่มองกลับมา
ยังคงเสียดาย
ขอโทษที่เคยได้ทำ
ให้เธอเสียใจ
หนึ่งใจที่ดี
เธอมีให้กัน
แต่คนอย่างฉัน
ก็ยังทิ้งไป
ยกโทษให้ฉันได้ไหม
ที่แล้วมา
ฉันเสียใจจริงจริง
คงไม่มีอะไรมากกว่านี้
แค่คนแพ้ไม่มีที่ไป
เลยแวะมา
ฉันไม่กล้าจะเจอ
ให้เธอซับน้ำตา
แม้ว่าใจของฉัน
มันแทบทนไม่ไหว
หนึ่งคำจากคนทำตัวไม่ดี
ที่มองกลับมา
ยังคงเสียดาย
ขอโทษที่เคยได้ทำ
ให้เธอเสียใจ
หนึ่งใจที่ดี
เธอมีให้กัน
แต่คนอย่างฉัน
ก็ยังทิ้งไป
ยกโทษให้ฉันได้ไหม
ที่แล้วมา
ฉันเสียใจจริงจริง
หนึ่งคำจากคนทำตัวไม่ดี
ที่มองกลับมา
ยังคงเสียดาย
ขอโทษที่เคยได้ทำ
ให้เธอเสียใจ
หนึ่งใจที่ดี
เธอมีให้กัน
แต่คนอย่างฉัน
ก็ยังทิ้งไป
ยกโทษให้ฉันได้ไหม
ที่แล้วมา
ฉันเสียใจจริงจริง