ก่อนเคย เคยรักกันปานดวงใจ พอรู้เธอมาเปลี่ยนแปรไป ดั่งดวงใจจะขาดรอนๆ เธอลืมฉันลง ไม่มั่นคงเหมือนดังแต่ก่อน แฝงไว้ด้วยใจกะล่อน ยอกย้อน หัวใจไม่จริง หลอกฉันเธอนั้นรักเพียงลมๆ ความรักเธอเหมือนดั่งยาขม ฉันต้องตรมเพราะคารมหญิง เธอแจกหัวใจให้กับชายไม่เคยประวิง หัวใจไม่เคยหยุดนิ่ง รักจริงไม่มีให้ใคร วังเวงเหว่ว้ารักเธอเท่าฟ้า แต่เธอกลับมาทำลาย เสียแรงรักเธอ แต่เธอไม่เคยเห็นใจ ไม่มีคู่ควงคนใหม่ ทิ้งไปไม่หวนคืนมา ** จากกันแล้วไกล แสนไกล เธอไม่ได้รักจริงจากใจ เหมือนใครเขาปรารถนา หวังรักหวานชื่น ต้องกล้ำกลืนขมขื่นเรื่อยมา หากแม้ว่ามีชาติหน้าขออย่าพบคนหลายใจ