ดอกบัวตอง
คงบานเต็มดอย
เมฆคงคล้อย ฟ้าคงใส
สายลมหนาว
คงพัดโบกไกว
คนบ้านไกล
ใจลอย คอยหา
ป่านนี้น้องสาว
เจ้าคงตั้งตา
รอปี้ปิ้ก
บ้านนาบ้านดอย
ฝากลมครวญกระซิบคนคอย
ว่าปี้น้อย
คิดถึง คิดถึง
ปี้ บ่ ลืม ซ่า บ่ะเขือ ปานึ่ง
อดใจพักนึง
จะคืนบ้านนา
อยู่บ้านเฮา
คงหนาวใช่ไหม
ก่อกองไฟ หนาวก็คงซา
อยู่เมืองกรุง
มันหนาวยิ่งกว่า
หนาวอุราไร้ คนจริงใจ
แค่มองหน้าตา
บ่เห็นข้างใน
น้ำตาไหล
ใครจะมาสงสาร
จะอดจะทน
ก้มหน้ายะกาน
พอสงกรานต์ เมือใด
ปี้ขอสัญญา
จะหอบเอาหัวใจ
กลับไปร้องไห้
ตี้บ้านเฮา