แต่ก่อนที่ฉันมีเธออยู่ข้างกาย ห่วงใยทุกครั้งและไม่เคยห่างกัน เจ็บปวดขึ้นมาเมื่อไรก็มี เธอคอยปลอบใจฉัน ให้พ้นวันคืนที่โหดร้าย* แต่เหมือนกับฝันที่มันพ้นผ่าน ตื่นขึ้นมาความรักก็จางหายตั้งแต่เมื่อเธอได้เจอเขา ก็รู้ว่าเธอต้องไป อยากจะรั้งเธอไว้แต่ทำไม่ได้** คืนนี้ฉันนอนร้องไห้ไม่มีใครปลอบใจ คืนที่เหน็บหนาว กับใจที่ร้าวจวนเจียนจะตายพรุ่งนี้ตื่นมาต้องเจอคนอีกเป็นล้าน แต่เหมือนมีเพียงฉัน เก็บความช้ำไว้ในใจลำพังเดียวดาย