แสงไออุ่นจากขอบฟ้า ส่องประกายสีทอง เหมือนละอองแห่งความรักช่วยประคองความหนาวใจ เมฆมัวมืดมนมานาน กลับพบพานวันใหม่เพียงเจออุ่นไอจากใจของเธอ ฉันเคยอยู่อย่างปวดร้าว ไม่มีทางหนใด แล้ววันหนึ่งก็ได้พบ สิ่งชะโลมหัวใจ เมฆหมอกที่หนาวและเย็น กลัเห็นทางสดใส เพราะใจเธอ...สาดส่องลงมา เธอเปรียบเหมือนแสงสว่าง กระจ่างเหมือนแสงตะวัน ส่องใจให้ฉัน มีวันที่สวยงาม เมื่อมีเธออยู่เคียงกาย หัวใจดวงหนึ่งไม่เคยคิดหวั่น กลางดวงใจฉัน ที่นั่น...คือเธอ เธอเติมความรัก บนความเดียวดายให้ใจฉัน เธอเติมความฝัน ที่เกินไขว่คว้า คือเธอคนนี้ คนดีที่แสนล้ำค่า ตะวันบนฟ้า คือเธอ