คำร้อง / ทำนอง : ฉลอง ภู่สว่าง เรียบเรียง : สมพร รัตนไพร
จะจ้างสักพัน ฉันก็ไม่หันไปมอง ถึงเธอจะใส่ทอง เส้นโตเท่าโซ่รถไฟ จะขี่รถเก๋ง เรือบินหรือเดินดินไป
สวมสร้อยเพชรเม็ดโตเท่าไข่ ราคาแค่ไหนฉันก็ไม่มอง
จะจ้างสักพัน ฉันก็ไม่หันไปแล เพราะเธอเคยฝากแผล ให้ไว้จนใจกลัดหนอง จะเป็นคุณหญิงคุณนาย ฉันก็ไม่มอง ถึงอย่างไรเธอก็ยังต้อง ขึ้นชื่อว่าคนสองใจทุกวัน
*ก่อนอยู่บ้านนา เขาเรียกเธอว่าอีกลอย ไปอยู่กรุงเทพฯมีผัวนายร้อย เปลี่ยนจากกลอยไปเป็นแรมจันทร์
แรมจันทร์ แรมใจ ดี ดีไปตัวใครตัวมัน ซื่อเกินไปถึงไล่ไม่ทัน ช้ำช่างมันนึกว่าฝันเลยไป
จะจ้างสักพัน ฉันก็ไม่หันไปมอง ถึงตัวจะหุ้มทอง ไม่มองให้โง่ทำไม สักวันเถิดหนา
น้ำตาจะนองหน้าใคร เขาไม่แลแล้วคงจะได้ ขึ้นชื่อคุณนายประจำโรงแรม
(ซ้ำ *)