ฉันยังหวั่นๆ ใจ กับการที่เราต้องจากไป หวั่นใจ กับวันที่เงียบเหงา ต่อไป ก็คงเหลือเพียงเงา ที่เลือนลาง เรื่องราวต่างๆ ยัง จะเตือนย้ำจำตลอดไป ต่างยัง มีวันต้องเหนื่อยล้า แต่เรา จะรอแค่เวลา ที่จะได้พบเจอ *ต่อจากนี้ชีวิตของฉันและเธอ ต้องเดินอยู่คนละเส้นทาง อาจจะล้มและลุกซ้ำๆ กล้ำกลืนฝ่าฟันแค่ลำพัง แต่อย่างน้อยคิดถึงวัน ที่มีกันและกัน จะเป็นแรงผลักดันให้เรา ก้าวไปสู่จุดหมาย ( ที่ตั้งใจ ) แม้มันจะห่างไกล อาจทำได้เพียงแค่ห่วงใย ห่างไกล แต่ใจยังคิดถึง อย่าลืม ว่ามีเพื่อนคนหนึ่งเป็นแรงใจ อยู่เสมอ ( * ) พรุ่งนี้ต่อไป ไม่รู้อย่างไร ยากเย็นแค่ไหน อย่าหวั่นไหว จะขอยึดมั่น สำคัญที่ใจ ชีวิตยังอีกไกล ต้องก้าวเดิน