จูบพี่หวานน้อยไปหน่อย พี่บุญน้อยน้องคอยไม่ได้ จางร้างไกลเหมือนคนใจดำ โอ้ดวงใจรักง่ายถ่ายเท พอเซแล้วเจ้าก็ซ้ำ สุดเจ็บจำถึงยามยากจนเปลี่ยนคนจูบ ซ้ำรอย จูบเขาหวานซ้ำตรึงแก้ม แม่เดือนแรมน้องเอียงแก้มคอย ลืมแล้วรอยรักแรกแหลกล้ม ก่อนจากลา น้องควรฆ่าทิ้ง จ่อยิงเสียให้สิ้นลม หรือดาบคงเงื้อฟัน ให้จมยังดีกว่าหนีหน้า ** จูบพี่นี้มันคงกร่อย เจ้าไม่ค่อยพี่ก็ไม่ว่า ลืมสัญญาของชายชาวดิน ที่จนเงินน้องเมินหลบหนี คนมีเขาก็ไปกิน น้องจากดิน เห็นดินยากจน เปลี่ยนคนที่จูบหวานๆ