จูบ พี่หวานน้อย ไปหน่อย
..พี่ บุญน้อย น้องคอยไม่ได้
..จาง ร้างไกลเหมือนคนใจดำ
โอ้ ดวง ใจ รัก ง่าย ถ่าย เท
พอเซแล้วเจ้าก็ซ้ำ
..สุด เจ็บ จำ ถึง ยาม ยาก จน
เกลียดคนจูบ ซ้ำ รอย
..จูบ เขาหวานซึ้ง ครึ่งแก้ม
..แม่ เดือนแรมน้องเอียงแก้มคอย
..ลืม แล้วรอยรักแรกแหลกล้ม
ก่อน จาก มา น้อง ควร ฆ่า ทิ้ง
จ่อยิงเสียให้สิ้นลม
..หรือ ดาบ คม เงื้อ ฟัน ให้ จม
ยังดีกว่าหนี หน้า
จูบ พี่นี้มันคงกร่อย
..เจ้า ไม่คอยพี่ ก็ไม่ว่า
..ลืม สัญญาของชาย ชาวดิน
..พี่ จน เงิน น้อง เมิน หลบ หนี
คนมีเขาก็ ไปกิน
..น้อง จาก ถิ่น เห็น ดิน ยาก จน
เกลียดคนที่ จูบ หวาน