จ้างล่ะพี่ก็ไม่รัก โอ๊ย..จ้างล่ะพี่ก็ไม่จ้อง ต่อให้จ้างเงินเป็นกองกอง สูงจนท่วมหัวน้องพี่ไม่สนใจ เพราะเจ้าไดรับปริญญา สำเร็จวิชาการหลับหลีกรถไฟ น้องสับรางให้หลีกกันได้ วิ่งสวนมาสวนไปไม่ให้ชนกัน จ้างล่ะพี่ก็ไม่รัก โอ๊ย..จ้างล่ะพี่ก็ไม่บ้า ต่อให้พี่ฟรีฟรีทุกเวลา โดยไม่คิดราคาพี่ก็ไม่ใฝ่ฝัน เพราะพี่กลัวเป็นรถไฟ วิ่งชนกันตาย เพราะสับหลีกไม่ทัน เพราะรถไฟฟ้าแล่นตั้งหลายสิบคัน วิ่งไปเติมน้ำมันที่บ้านแจ่มจันทร์วุ่นวาย *รักล่ะพี่ก็ไม่รัก หลงละพี่ก็ไม่หลงแต่พี่พะวงกลัวน้องจะเป็นม่าย เพราะกลัวเจ้าพวกรถไฟฟ้า วิ่งสวนชนกันตาย เพราะความสวยของแก้วตา จ้างละพี่ก็ไม่รัก โอ๊ย?จ้างละพี่ก็ไม่เฝ้า กลัวรถด่วนขบวนยาวยาว ที่วิ่งออกวิ่งเข้าชนพี่สิ้นชีวา ถึงเจ้าจะงามเหนือใคร พี่ก็หักใจไม่ขอเจอหน้า เพราะความสวยของเจ้าแก้วตา มีพิษร้ายกว่ายา ฆ่าผู้ชายทั้งเมือง (ซ้ำ *)