จ้างพี่ก็ไม่รัก
โอ๊ย จ้างพี่ก็ไม่จ้อง
ต่อให้จ้างเงินเป็นกองๆ
สูงจนท่วมหัวน้อง พี่ก็ไม่สนใจ
พอเจ้า ได้รับปริญญา
สำเร็จวิชาสับหลีกรถไฟ
น้องสับราง ให้หลีกกันได้
วิ่งสวนมาสวนไปโดยมิให้ชนกัน
จ้างพี่ก็ไม่รัก
โอ๊ย จ้างพี่ก็ไม่บ้า
ต่อให้พี่ฟรีๆทุกเวลา
โดยไม่คิดราคา พี่ก็ไม่ใฝ่ฝัน
เพราะพี่กลัวเป็นรถไฟ
วิ่งชนกันตายเพราะสับหลีกไม่ทัน
เพราะรถไฟ ตั้งหลายสิบคัน
วิ่งไปเติมน้ำมันที่บ้านแจ่มจันทร์วุ่นวาย
รักพี่ก็ไม่รัก หลงพี่ก็ไม่หลง
แต่พี่พะวงกลัวน้องจะเป็นหม้าย
เพราะกลัว เจ้าพวกรถไฟ
วิ่งสวนชนกันตาย
เพราะความสวยของแก้วตา
จ้างพี่ก็ไม่รัก
โอ๊ย จ้างพี่ก็ไม่เฝ้า
กลัวรถด่วน ขบวนยาวๆ
ที่วิ่งออกวิ่งเข้า ชนพี่สิ้นชีวา
ถึงเจ้า จะงามเหนือใคร
พี่ก็หักใจ ไม่ขอเจอหน้า
เพราะความสวยของเจ้าแก้วตา
มีพิษร้ายกว่ายา ฆ่าผู้ชายทั้งเมือง
รักพี่ก็ไม่รัก หลงพี่ก็ไม่หลง
แต่พี่พะวง กลัวน้องจะเป็นหม้าย
เพราะกลัว เจ้าพวกรถไฟ
วิ่งสวนชนกันตาย
เพราะความสวยของแก้วตา
จ้างพี่ก็ไม่รัก
โอ๊ย จ้างพี่ก็ไม่เฝ้า
กลัวรถด่วน ขบวนยาวๆ
ที่วิ่งออกวิ่งเข้า ชนพี่สิ้นชีวา
ถึงเจ้า จะงามเหนือใคร
พี่ก็หักใจ ไม่ขอเจอหน้า
เพราะความสวย ของเจ้าแก้วตา
มีพิษร้ายกว่ายา ฆ่าผู้ชายทั้งเมือง