ครั้งนั้น เมื่อดวงตะวันลับลง ความเหงาก็คลุมใจเธอ ให้เธอยิ่งสั่นไหว และแม้แค่ลมเบาๆ พัดมา ก็แทบจะกรีด กรีดใจเธอ ให้ขาดไป ฉันรู้ ฉันเข้าใจ วันเลวร้าย ที่เธอผ่านพ้น มันสับสน อยู่บนโลกเดียวดาย ครั้งนี้ เธอมีฉันอยู่ตรงนี้ ไม่เคยห่างไป จะห่วงใย จะปลอบเธอ ก่อนนั้น เธออาจเป็นใคร คนหนึ่งบนโลกนี้ แต่นับตั้งแต่วันนี้ เธอเป็นโลกของฉัน เธอคนเดียว และไม่ว่าจะวันไหน ไม่โดดเดี่ยวอีกแล้ว ขอเพียงเชื่อในฉัน กับรักที่ให้เธอ จากวันนี้ จะมีเรา จะมีฉันดูดวงอาทิตย์ตก?เป็นเพื่อนเธอ ทุกครั้งที่ลมเบาๆ พัดมา ฉันก็จะคอยโอบกอด ให้เธอได้อุ่นใจ ไม่ว่าต้องเจอ เรื่องราวเช่นไร ฉันก็จะอยู่ ไม่ไปไหน ให้ห่างเธอ