เมื่อตอนที่ล้ม
ก็โดนเขาซ้ำ
ลุกจะยืน
กลับยิ่งเยาะเย้ยกัน
จะเป็นไรไป
อะไรแค่นั้น
เสียงคนไม่แข็งพอ
จะขวางทางเดิน
จะมองยังไง
ให้มองกันไป
สนทำไม
กับไอ้แค่คำคน
จะลุยไม่ถอย
อะไรไม่สน
ร้อยคน ก็ร้อยคำ
ก็ฟังเพลิน เพลิน
ก็ช่างมันให้มันพูดไป
ก็ช่างใครถ้ามันไม่เหนื่อย
ช่างมันถ้ามันสุขใจ
ให้มันพูดไปเรื่อย เรื่อย
เลยเถอะ
ช่างมันให้มันพูดไป
ก็ช่างใครถ้ามันไม่เบื่อ
ช่างมันถ้ามัน
เรี่ยวแรงเหลือเฟือ
สักวันก็คงสงบปาก
เจอะมาเยอะแล้ว
เจ็บมาแยะแล้ว
เรื่องแรงแรง ยิ่งกว่านี้ยังมี
จะเป็นไรไป
ต้องทนแค่นี้
รู้ดีว่าหัวใจต้องการอะไร
ก็ช่างมันให้มันพูดไป
ก็ช่างใครถ้ามันไม่เหนื่อย
ช่างมันถ้ามันสุขใจ
ให้มันพูดไปเรื่อย เรื่อย
เลยเถอะ
ช่างมันให้มันพูดไป
ก็ช่างใครถ้ามันไม่เบื่อ
ช่างมันถ้ามัน
เรี่ยวแรงเหลือเฟือ
สักวันก็คงสงบปาก
ก็ช่างมันให้มันพูดไป
ก็ช่างใครถ้ามันไม่เหนื่อย
ช่างมันถ้ามันสุขใจ
ให้มันพูดไปเรื่อย เรื่อย
เลยเถอะ
ช่างมันให้มันพูดไป
ก็ช่างใครถ้ามันไม่เบื่อ
ช่างมันถ้ามัน
เรี่ยวแรงเหลือเฟือ
สักวันก็คงสงบ
ก็ช่างมันให้มันพูดไป
ก็ช่างใครถ้ามันไม่เหนื่อย
ช่างมันถ้ามันสุขใจ
ให้มันพูดไปเรื่อย เรื่อย
เลยเถอะ
ช่างมันให้มันพูดไป
ก็ช่างใครถ้ามันไม่เบื่อ
ช่างมันถ้ามัน
เรี่ยวแรงเหลือเฟือ
สักวันก็คงสงบปาก