สู้บ่น้อใจ ไหวบ่น้อเฮา
ความเศร้าความเหงาเข้ามาเยือน
บ้านที่เคยอยู่ อู่ที่เคยนอน
ภาพคอยหลอกหลอนย้ำเตือน
จากมาสองปี มาหา งานทำ
เวรกรรมกะซ้ำแห่งซ้อน
โรงงานก็ปิด โควิดก็เข้ามา บุญผลา ...โอยยยย ยังฮำฮอน
ได้แต่แนมเบิ่งฟ้า ซอมเบิ่งทาง
เส้นที่เคยย่าง จากบ้านมาไกล
เจ้าสิอยู่จังใด คึดฮอดแม่เด้

คือสิซอมทาง หาลูกหล่า ให้คืนมา อยู่บ้านเฮา
เฮือนน้อยๆ หลังเก่าๆ หม่องที่เจ้า นั้นเคยอยู่กิน
น้ำตาริน อยู่ในห้องเช่า เสียงแม่เว่า ผ่านลมให้ได้ยิน
อยากสิคืน เมือสู่ดิน ถิ่นอีสาน บ้านเคยอยู่
สู้บ่ไหว ใจเริ่มท้อ แห่งคึดพ้อ ใจแห่ง หดหู่
อยากให้ฮู้ ว่าลูก ก็ซอมทาง

....ได้แต่แนมเบิ่งฟ้า ซอมเบิ่งทาง
เส้นที่เคยย่าง จากบ้านมาไกล
เจ้าสิอยู่จังใด คึดฮอดแม่เด้

คือสิซอมทาง หาลูกหล่า ให้คืนมา อยู่บ้านเฮา
เฮือนน้อยๆ หลังเก่าๆ หม่องที่เจ้านั้นเคยอยู่กิน....
น้ำตาริน อยู่ในห้องเช่า เสียงแม่เว่า ผ่านลมให้ได้ยิน
อยากสิคืนเมือสู่ดิน ถิ่นอีสาน บ้านเคยอยู่
สู้บ่ไหว ใจเริ่มท้อ แห่งคึดพ้อ ใจแห่งหดหู่
อยากให้ฮู้ ว่าลูกก็ซอมทาง

คือสิซอมทาง หาลูกหล่า ให้คืนมา...อยู่บ้านเฮา
เฮือนน้อยๆ หลังเก่าๆ หม่องที่เจ้า นั้นเคยอยู่กิน
น้ำตาริน อยู่ในห้องเช่า เสียงแม่เว่า ผ่านลมให้ได้ยิน
อยากสิคืนเมือสู่ดิน ถิ่นอีสาน บ้านเคยอยู่
สู้บ่ไหว ใจเริ่มท้อ แห่งคิดพ้อ ใจแห่งหดหู่
อยากให้ฮู้ ว่าลูกก็ซอมทาง....