แค่ผ่านมาพบกัน
ในวันที่ฝนพรำ
คนช้ำกับคน
ไม่มีใคร
แค่ซึ่งกันและกัน
ฉันซับน้ำตา ให้เธอ
เธอทำให้ฉัน
อบอุ่นหัวใจ
ฉันเป็นบางสิ่ง
ที่เธอนั้นขาดหายไป
เธอคือ บางคนที่ฉัน
ไม่เคยมี
ที่จริงก็รู้แก่ใจ
วันใดเธอหายดี
ต้องมีวันนี้
ที่เราแยกย้ายกันไป
แต่ใจไม่รู้จริงจริง
ว่ามันจะอีกนานเท่าไร
ชีวิตที่เหมือนไม่มีชีวา
ที่ฉันไม่มีปัญญา
จะรักใคร
จะเจ็บอีกไหมเธอ
จะเจอบ้างไหมเรา
คนเหงากับคน เจ้าน้ำตา
มืดมนลงทุกที
ไม่มีแม้แสงเดือนดาว
คนเหงาคืนนี้มีแต่น้ำตา
ฉันเป็นบางสิ่ง
ที่เธอนั้นขาดหายไป
เธอคือ บางคนที่ฉัน
ไม่เคยมี
ที่จริงก็รู้แก่ใจ
วันใดเธอหายดี
ต้องมีวันนี้
ที่เราแยกย้ายกันไป
แต่ใจไม่รู้จริงจริง
ว่ามันจะอีกนานเท่าไร
ชีวิตที่เหมือนไม่มีชีวา
ที่ฉันไม่มีปัญญา
จะรักใคร
ที่จริงก็รู้แก่ใจ
วันใดเธอหายดี
ต้องมีวันนี้
ที่เราแยกย้ายกันไป
แต่ใจไม่รู้จริงจริง
ว่ามันจะอีกนานเท่าไร
ชีวิตที่เหมือนไม่มีชีวา
ที่ฉันไม่มีปัญญา
จะรักใคร
ไม่เหลือแม้เงาคนเจ้าน้ำตา
เธอหายไปพร้อมหัวใจ
ของบางคน