หมอกจางจาง บนทางเทาเทา
เมื่อความรักเราจบลง
หมดอาลัยในความใหลหลง
ที่คงมีอยู่เเท่านั้น
เนื่องจากฉันไม่รู้
จะอยู่อย่างไร
เมื่อใจของเธอแบ่งปัน
ไปให้ใครคนนั้น
วันนี้เธอเปลี่ยนไป
อยู่คนเดียว
ในความหงอยเหงา
ที่เราต้องทนอ้างว้าง
ถ้าหากยังมีอะไรคั่งค้าง
ปล่อยวางให้ว่างจากใจ
อยู่กับความเดียวดาย
เมื่อสายลมผ่าน
อยากวานให้พาพัดไป
ให้ใจฉันลอยล่องไป
ให้ไกลไม่ต้องจดจำ ช้ำใจ
แต่ในใจก็รู้
ว่าฉันไม่มีวันเหมือนเก่า
เก็บเอาความอับเฉา
ของเราเอาไว้ในใจ
ต่อแต่จากวันนี้
ฉันคงไม่มีผู้ใด
แต่จะทนให้ไหว
เสียใจแค่ไหนถึงพอ
บอกตัวเอง ว่าไม่เป็นไร
ปล่อยใจให้โดนแผดเผา
ถ้าแดดดีดี ยังคงมีเงา
อยู่เป็นเพื่อนเก่าเสมอ
จะไม่เผลอมอบใจ
ให้ใครอีกเลย
ไม่เคยรักใครอย่างเธอ
เพราะกลัวว่าจะต้องเจอ
เหมือนที่เธอได้ทำ......
ซ้ำรอย
แต่ในใจก็รู้
ว่าฉันไม่มีวันเหมือนเก่า
เก็บเอาความอับเฉา
ของเราเอาไว้ในใจ
ต่อแต่จากวันนี้
ฉันคงไม่มีผู้ใด
แต่จะทนให้ไหว
เสียใจแค่ไหนถึงพอ
บอกตัวเอง ว่าไม่เป็นไร
ปล่อยใจให้โดนแผดเผา
ถ้าแดดดีดี ยังคงมีเงา
อยู่เป็นเพื่อนเก่าเสมอ
จะไม่เผลอมอบใจ
ให้ใครอีกเลย
ไม่เคยรักใครอย่างเธอ
เพราะกลัวว่าจะต้องเจอ
เหมือนที่เธอได้ทำ......
ซ้ำรอย
ซ้ำรอย