ดึกลับดับแสงแอบแฝงในฟ้าราตรี
ส่งกลิ่นอบอวนป่วนในหัวใจให้เกินข่มตา
ขาวราวดวงเดือนเลื่อนลอยกันลงมา
จากบนนภากลายเป็นดอกไม้ราตรี

กลิ่นหวนชวนหอมลอยหายไปไกลแสนไกล
ดั่งดวงดอกไม้เจ้าส่งสายใยถึงใครอีกคน
ที่ลับลาไปทิ้งให้ราตรีหม่น
ดุจดังหัวใจของคนที่เด็ดเจ้ามา

ดึกดื่นคืนนี้ ฮืม... ก็เธออยู่แห่งหนไหน ฮืม...
อีกกี่คืนไม่รู้ ฮืม... ที่ยังคงต้องฝันเฝ้ารอไปอย่างนี้

ฝากฟ้าสวรรค์กระซิบถ้อยคำรำพัน
ให้ใครคนนั้นไม่ลืมไม่ลืมเรื่องราวคนนี้
แม้ราตรีโรยร่วงลับลาชีวี
แต่รักที่มีไม่เคยจะเลือนล้างไป

ดึกดื่นคืนนี้ ฮืม... ก็เธออยู่แห่งหนไหน ฮืม...
อีกกี่คืนไม่รู้ ฮืม... ที่ยังคงต้องฝันเฝ้ารอไปอย่างนี้

ฝากฟ้าสวรรค์กระซิบถ้อยคำรำพัน
ให้ใครคนนั้นไม่ลืมไม่ลืมเรื่องราวคนนี้
แม้ราตรีโรยร่วงลับลาชีวี
แต่รักที่มีไม่เคยจะเลือนล้างไป