ดอกไม้ดอกนี้
เป็นดอกไม้ป่า
ดูไร้คุณค่าราคาไม่มี
หลงเข้ามาแซมหมู่
ดอกไม้เมืองกรุงหลากสี
ใครก็ไม่ใยดี
ไม่มีสิทธิ์ขึ้นแจกัน
ไม่หอมยวนเย้า
ไม่สวยเลิศเลอ
ใครหรือจะเห่อ
พร่ำเพ้อใฝ่ฝัน
แม้จะมอง
ก็แค่ชายตา
ไม่มาทุกวัน
สาวบ้านป่าอย่างฉัน
ใครกันรึจะหมายปอง
ใช่สิ สาวกรุง
เขาแต่งเขาเสริม
อันนั้นก็เติม
อันนี้ก็เสริมให้น่ามอง
พอกเครื่องสำอางค์
ฉันมีแค่ดินสอพอง
สาวบ้านนาหน้าหมอง
มองไม่มีสีสัน
ดอกไม้ดอกนี้
เป็นดอกไม้ป่า
ปล่อยให้เขาว่า
วาจาเย้ยหยัน
ฉันไม่แคร์ไม่โกรธ
ไม่แค้นให้ใครทั้งนั้น
พอใจที่ฉันเป็นฉัน
ฉันมันแค่ดอกไม้ป่า
ใช่สิ สาวกรุง
เขาแต่งเขาเสริม
อันนั้นก็เติม
อันนี้ก็เสริมให้น่ามอง
พอกเครื่องสำอางค์
ฉันมีแค่ดินสอพอง
สาวบ้านนาหน้าหมอง
มองไม่มีสีสัน
ดอกไม้ดอกนี้
เป็นดอกไม้ป่า
ปล่อยให้เขาว่า
วาจาเย้ยหยัน
ฉันไม่แคร์ไม่โกรธ
ไม่แค้นให้ใครทั้งนั้น
พอใจที่ฉันเป็นฉัน
ฉันมันแค่ดอกไม้ป่า