ถ้าหากความหวัง เหมือนเหมือนเพียงกระดาษ ฉันก็คงแค่กวาด ทิ้งมันไปง่ายดาย ถ้าหากความรัก เป็นเหมือนเพียงแค่ฝุ่น ฉันก็คงแค่ปัดฝุ่น เอามันทิ้งไป แต่มันไม่ใช่เลย ไม่ง่ายเลย กับการที่จะลืมเธอ สิ่งที่ได้พบเจอ ได้พบเจอ จากวันที่เธอจากไป เธอเป็นตะกอนก้นใจ ล้างเท่าไรไม่ออก หมดแรงจะดึง ถอนเธอให้พ้นไป เธอเป็นตะกอนฝังใน มันลึกเกิดจะหยั่งถึง เพราะรักเธอที่หนึ่ง มันยากเกินจะดึงเธอออกไป (เพราะรักเธอที่หนึ่ง มันยากเกินจะลืมเธอจากใจ) ถ้าหากความช้ำ เป็นเหมือนของที่ยืมมา มันก็คงง่ายกว่า แค่เอาไปคืน ถ้าหากความเหงา เป็นฝันร้ายในบางคืน เพียงแค่ลุกขึ้นตื่น ก็จางหายไป