A1 ชีวิตหนึ่งวัน ของคนขี้เหงา เริ่มต้นด้วยหน้าเศร้า..เศร้าอย่างเคย ก็เหมือน เมื่อวาน ไม่ดีขึ้นเลย ไม่รู้ทำไมไม่ชิน..สักที B ไม่มีคนจับมือดูหนัง ไม่มีเพื่อนเวลาฟังเพลง ไปทางไหน ได้แต่เคว้ง กอดตัวเองผ่านวันอย่างเลื่อนลอย... Hook ก็คนตัวคนเดียว มันไม่มีที่เกี่ยวหัวใจ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดูว่างเปล่า จะมีใครบ้างไหม ไม่รังเกียจอ้อมกอดเหงา..เหงา มาเป็นลมหายใจเบา..เบา มาเป็นเงาข้างกายให้กัน... ให้ฉันไม่ตัวคนเดียว A2 อีกซักกี่วัน ที่มันต้องทน แล้ง..แล้ง ลม..ลม ลำพัง อย่างนี้ คนนั้นอยู่ไหน เหม่อมองไม่มี ทุกที่และทุกนาทีอ้างว้าง