เธอจะมองฉันเป็นอะไร
ฉันก็ยอม
ฉันก็พร้อมขอเป็นอย่างนั้น
จะเป็นหุ่นยนต์ จะเป็นต้นไม้
อะไรก็ไม่สำคัญ
แม้ให้ยิ่งกว่านั้นก็เป็นให้เธอ
ฉันจะยืนข้างเธอ
เมื่อเธอมีน้ำตา
ในวันที่ล้าและคืนที่เหงา
จะล้มจะแพ้จะเจอกับใคร
ที่ทำให้เธอหมองเศร้า
ต้องท้อจนเธอเหนื่อยใจ
อยู่เพียงลำพัง
ให้คนไม่เต็มบ้าบ้าบอบอ
ขาดขาดเกินเกิน
ไม่เป็นอย่างใคร
ได้ทำให้เธอ
ลืมเรื่องราวความทุกข์ที่มี
ให้ฉันคนนี้ หยุดสิ่งใดใด
ที่ทำให้เธอเปลืองใจกว่านี้
ก็แค่จะขอเป็นตัวตลก
เป็นตัวประหลาด
ให้เธอยิ้มได้ก็พอ
ฉันไม่คิดต้องการจะเป็น
คนสำคัญ
แม้จะฝันก็ยังไม่ขอ
จะเพี้ยนจะเพ้อให้เธอสุขใจ
ก็เป็นสิ่งเดียวที่รอ
อย่างน้อยเห็นเธอผ่อนคลาย
ก็ยังภูมิใจ
ให้คนไม่เต็มบ้าบ้าบอบอ
ขาดขาดเกินเกิน
ไม่เป็นอย่างใคร
ได้ทำให้เธอ
ลืมเรื่องราวความทุกข์ที่มี
ให้ฉันคนนี้ หยุดสิ่งใดใด
ที่ทำให้เธอเปลืองใจกว่านี้
ก็แค่จะขอเป็นตัวตลก
เป็นตัวประหลาด
ให้เธอยิ้มได้ก็พอ
ให้คนไม่เต็มบ้าบ้าบอบอ
ขาดขาดเกินเกิน
ไม่เป็นอย่างใคร
ได้ทำให้เธอ
ลืมเรื่องราวความทุกข์ที่มี
ให้ฉันคนนี้ หยุดสิ่งใดใด
ที่ทำให้เธอเปลืองใจกว่านี้
ก็แค่จะขอเป็นตัวตลก
เป็นตัวประหลาด
ให้เธอยิ้มได้ก็พอ