ชีวิตคน ต่างคน
ต่างที่ ต่างทาง
ต่างบ้านต่างเมืองที่เกิด
บางคนก็ไปเกิด
ในที่ดีดี
ชีวิตฉันที่เป็น
ก็เป็นอย่างนี้
มีแค่พรประเสริฐ
จากพ่อแม่ที่ช่วยให้เกิด
พลังในใจ
คนกี่คน ปากคนต่างคน
ก็พูด จะกลัวอะไร
แต่ละคนต่างคนต่างใจ
ไม่เหมือนฉันเลย
สักที่สักทาง
แต่ก็มีบางคน
ดูถูกเหยียดหยาม
ศัตรู คือยากำลัง
ผู้ไม่หวังดี
ชอบเสียดสีทิ่มแทงใจ
จากต้นทาง
สู่เส้นชัย
โชคชะตาลิขิตเอาไว้
ให้ฉันก้าวเดิน
ตลอดเส้นทาง
ช่างเหนื่อยเหลือเกิน
โชคชะตากำหนดให้เดิน
ให้ฉันต้องสู้ต้องทน
ยามที่ฉันหวาดกลัว
ยกมือท่วมหัว
นึกถึงผู้เกล้าบังเกิด
ผู้ที่ให้กำเนิด
หล่อเลี้ยงเรามา
ยามที่ฉันอ่อนแอ
ท้อแท้อ่อนล้า
หมดหวังสิ้นกำลังใจ
และถ้าล้มจะลุกขึ้นใหม่
จะหยัดจะยืน
คนกี่คน ปากคน ต่างคน
ก็พูดจะกลัวอะไร
แต่ละคนต่างคนต่างใจ
ไม่เหมือนฉันเลย
สักที่สักทาง
แค่มีใครสักคน
แค่เพียงหนึ่งคน
เข้าใจไว้เคียงข้างฉัน
และหวังสักวันหนึ่ง
ฉันจะได้ดี
จากต้นทาง
สู่เส้นชัย
โชคชะตาลิขิตเอาไว้
ให้ฉันก้าวเดิน
ตลอดเส้นทาง
ช่างเหนื่อยเหลือเกิน
โชคชะตากำหนดให้เดิน
ให้ฉันต้องสู้ต้องทน
จากต้นทาง
สู่เส้นชัย
โชคชะตาลิขิตเอาไว้
ให้ฉันก้าวเดิน
ตลอดเส้นทาง
ช่างเหนื่อยเหลือเกิน
โชคชะตากำหนดให้เดิน
ให้ฉันต้องสู้ต้องทน
โชคชะตาลิขิตให้เดิน
ให้ฉันต้องทุกข์ต้องทน
เหนื่อยเหลือเกินนี่คือ
ชีวิตรสชาติ
แห่งความเป็นคน