เสียดายวันเวลาที่เคยรักเธอ ฉันไม่ควรมาเจอคนที่รักลวง เสียดายความจริงใจ ที่เคยหวงห่วง หลงตีความคำลวงเป็นคำรักจริง ทรมานอย่างนี้ พอกันที รักเรา จบตรงความเจ็บปวด มันฝังลงในหัวใจ ทั้งที่วันเวลาผ่านไปแสนนาน ฉันไม่เคยลืมวันที่เคยรักเธอ ลึกลงไปในใจ ไม่อยากพบเจอ เพราะกลัวใจตัวเองกลับไปเหมือนเดิม ทรมานอย่างนี้ พอกันทีรักเรา ปล่อยให้ความเจ็บปวด มันฝังในใจ อย่างนี้ * เพราะเราเอง หลงว่าตัวสำคัญ เลยไม่คิดระแวง ไม่คิดระวัง เชื่อคำเธอมากไป เพราะเราเอง แล้วจะไปโทษใคร ในเมื่อรักเธอเอง ก็ช้ำไปเอง ไม่มีใครเสียใจแทน (ก็คงต้องโทษตัวเอง) เสียดายวันเวลาที่เคยรักเธอ ฉันไม่ควรมาเจอคนที่รักลวง เสียดายความจริงใจ ที่เคยหวงห่วง หลงตีความคำลวงเป็นคำรักจริง ทรมานอย่างนี้ พอกันที รักเรา ปล่อยให้ความเจ็บปวด มันฝังลงในใจ อย่างนี้ (*)