รู้รู้เธอนั้นมีคู่ใจ
ใยถึงไม่ลืมเธอ
เพราะด้วยเหตุใด
ใจฉันยังพร่ำเพ้อ
เฝ้าละเมอ
ไม่ลืมแม้นวันคืนเดือนผ่าน
ใจฉันยังรำพึงถึงเธอ
สิ่งที่เคยสัมผัสยังจำยึดมั่น
ตราตรึงยังฝังอยู่กลางใจ
รู้รู้เธอนั้นมีเจ้าของ
มองฉันได้แต่มอง
ถึงจะอย่างไรมันก็เป็นสุขใจ
สุขชั่วคราว
ก็ยังก็ยังยังดีเสียกว่า
ใจฉันต้องมลายเพราะตรม
หยุดระทมขมขื่น
เก็บเอาความหวานชื่น
จุนเจือความรักแก่ดวงใจ
รักนั้นยังอยู่เต็มหัวใจ
ใยนะทำไมถึงคงอยู่
จิตใฝ่ฝันถึงเธอ ไม่ลืมเสียที
เต็มปรี่ด้วยความรักเธอ
รู้รู้ใจฉันมันก็รู้
ยังฝืนสู้ความจริง
แม้จะห้ามใจใจฉันทำไม่รู้
เบื่อฝืนใจต้องยอม ให้ใจคิดถึงเธอ
ตัวฉันต้องยินยอมแพ้พ่าย
ปล่อยให้ใจฝันใฝ่ รักเธอไม่หน่าย
เต็มใจ ใจฉันพ่ายใจเธอ
รู้รู้เราต้องห้ามใจ
หยุดใจรักเธอ
สุดเจ็บใจเราต้องแพ้พ่าย
ปล่อยใจรักเธอ
รู้รู้ใจฉันมันก็รู้
ยังฝืนสู้ความจริง
แม้จะห้ามใจใจฉันทำไม่รู้
เบื่อฝืนใจต้องยอม
ให้ใจคิดถึงเธอ
ตัวฉันต้องยินยอมแพ้พ่าย
ปล่อยให้ใจฝันใฝ่ รักเธอไม่หน่าย
เต็มใจ ใจฉันพ่ายใจเธอ