ละครเรื่องเศร้ามีเราสองคน เปิดฉากลำบากลำบน เปื้อนปนด้วยคราบน้ำตา
หมู่มรสุมล้อมรุมเข้าซัดพัดพา จับมือยึดมั่นฟันฝ่า มุ่งหน้าสู่ฝั่งความฝัน
เธอคือนางเอกในบทละคร พระเอกพาเธอแรมรอน หนาวร้อนประสบพบพาน
มีทุกข์ร่วมทุกข์ มีสุขเอื้อเฟื้อเจือจาน ต่างเป็นแรงใจให้กัน ฝ่าฟันผู้ร้ายราวี
สายตาที่สบ ให้ลบลืมความเหนื่อยอ่อน คำน้องออดอ้อน ช่วยผ่อนคลายได้ทุกที
หยาดเหงื่อที่ไหล เปื้อนใบหน้าน้องคนดี เหมือนเติมน้ำใจให้พี่ ทวีเรี่ยวแรงกำลัง
* ละครเรื่องเศร้ามีเราสองคน ผ่านฉากลำบากลำบน อดทนฝ่าไปใกล้ฝั่ง
ภาพความเลวร้าย ใกล้หายกลายเป็นความหลัง จะเหลือบทน้ำตาหลั่ง อีกครั้งบนความตื้นตัน
(ซ้ำ*)