พรพิมล ธรรมสาร - น่าอายไหม
คงไม่ตายใช่มั้ยถ้าไม่มีเขา แล้วเราจะมานั่งเศร้าไปทำไม
โลกใช่มีเพียงเขาเราอย่าใส่ใจ เป็นผู้หญิงไม่มายเรื่องชายมอง
เขาไม่รักช่างเขาเราอย่าไปงอนง้อ มัวนั่งรอเขานั้นไปทำไม
เขาจะเยาะจะเย้าเราว่าจนปัญญา แล้วยังไม่มีน้ำยาน่าอายไหม
ไม่มีเขาเรานั้นก็ไม่เป็นไร ชายมากมีถมไปแทบเดินชน
หากไม่รักเชิญเลยเราอย่าไปสน เราจะมานั่งจมอยู่ทำไม
เขาไม่รักช่างเขาเราอย่าไปงอนง้อ มัวนั่งรอเขานั้นไปทำไม
เขาจะเยาะจะเย้าเราว่าจนปัญญา แล้วยังไม่มีน้ำยาน่าอายไหม
เขาไม่รักช่างเขาเราอย่าไปงอนง้อ มัวนั่งรอเขานั้นไปทำไม
เขาจะเยาะจะเย้าเราว่าจนปัญญา แล้วยังไม่มีน้ำยาน่าอายไหม
เขาไม่รักช่างเขาเราอย่าไปงอนง้อ มัวนั่งรอเขานั้นไปทำไม
เขาจะเยาะจะเย้าเราว่าจนปัญญา แล้วยังไม่มีน้ำยาน่าอายไหม
เขาไม่รักช่างเขาเราอย่าไปงอนง้อ มัวนั่งรอเขานั้นไปทำไม
เขาจะเยาะจะเย้าเราว่าจนปัญญา แล้วยังไม่มีน้ำยาน่าอายไหม