ร่ำเรียนมาน้อย
ได้งานเป็นบ่อยร้านเหล้า
ได้รู้จักสาวใส่ชุดดำ
เมาตามลำพัง
ยืนเฝ้าคอยเสิร์ฟ
จึงรู้ว่าเธอผิดหวัง
กินเหล้าฝรั่ง
แล้วนั่งรำพันทุกคืน
เห็นเธอสะอื้น
จึงยื่นผ้าเย็นตรงหน้า
เธอก็รีบคว้า
ซับน้ำตาแล้วยิ้มสุดฝืน
พูดทั้งร้องไห้แฟนทิ้ง
ไกลแล้วก็ไม่หวนคืน
คอยหาคนยื่นน้ำใจ
ให้แทนน้ำตา
จึงรับอาสาซับน้ำตาเธอ
แทนผ้าเย็น
แต่แล้วกรรมเวณไม่นาน
แฟนเธอกลับมา
ตั้งแต่วันนั้น
ก็กีดกันเรานอกสายตา
เธอควงแฟนมา
ดื่นเหล้าเมาแล้วกอดกัน
หลบมุมนั่งหมอง
ถูกมองเป็นแค่ของเล่น
หมดความจำเป็น
เหมือนผ้าเย็นหมดความสำคัญ
โยนทิ้งขยะ
เป็นเศษผ้าค่ามีแค่นั้น
มองเขากอดกัน
เรานั้นต้องกลืนน้ำตา
หลบมุมนั่งหมอง
ถูกมองเป็นแค่ของเล่น
หมดความจำเป็น
เหมือนผ้าเย็นหมดความสำคัญ
โยนทิ้งขยะ
เป็นเศษผ้าค่ามีแค่นั้น
มองเขากอดกัน
เรานั้นต้องกลืนน้ำตา