* แต่น้อยแม่เอิ้นบักหล่า ใหญ่มาแม่เอิ้นบักหำ เฮ็ดเวียกหน้าแหล่หน้าดำ
เวรกรรมเลี้ยงลูกบ่ใหญ่ เบิ่งลูกสันใหญ่ส่ำช้าง บ่เฮ็ดบ่สร้างแนวใด๋ แม่เว้าผัดเอาแต่ใจ
เลี้ยงไว้เป็นเทวดา
** ยามหมู่ชวนไปกินเหล้า ยามเมาหาเว้านำหมา หมู่เอิ้นนิสิตสุรา เมามาหากวนพ่อแม่
ผู้พ่อบ่เว้าบ่ปาก ลำบากซามเจ้าท่าแหม ให้ข้อยบอกมีแต่ศอกสิแหย่ เอาแหมลูกชายขี้เมา
แม่ แม่ ขอเงินแนนา ผู้แม่บ่ว่าอยากได้จ๊กเอา ปิ้นหานำผ้าเก่า เก่า เบิ่งดู๋หมู่เจ้าเบิ่งลูกชายเพิ่น
บ่ได้เสียงไห้เวิน เวิน บ่ได้เสียงไห้เวิน เวิน ชาวบ้านเพิ่นเอิ้นเด็กปัญญาอ่อน
*** แป้งเปิ้งบ่เคยพ้อหน้า เสื้อผ้าแซ่จนขึ้นหนอน นอนหลายข้อยกะสะออน จักสินอนเอาไปทำไม
ยามนอนเอาจนหมอนขาด เบิ่งมาดอยู่เทิ่งปลายไผ่ ยามเว้าล่ะมีแต่คำใหญ่ ใหญ่ เบิ่งไว้บักหล่าหมอนกิ่ว
(ซ้ำ * / ** / ***)