เธอหยอด คำหวาน ให้ความหวังจะรักจริง แต่เธอก็ชิ่งหนี หักอกกันเฉย เชยและชม พอแล้วซิ เบื่อ! เธอก็ทิ้งฉัน เธอเห็น ฉันเป็น แค่เพียงดอกไม้ริมทาง ก็เลยไม่แคร์ ทิ้งไปไม่ลา แต่บังเอิญ ฉันเป็น ดอกไม้ที่ไม่ธรรมดา มันเลยไม่ซึม แถมยังเริงร่า * บานเช้า และบานเย็น บานทุกสถานการณ์ ก็ฉันนะมัน บานไม่รู้โรย บานเช้า และบานเย็น บานแล้วไม่มีโรย ก็ฉันนะมัน บานไม่รู้โรย ตาเธอ ไม่ถึง ถึงไม่เห็นที่ฉันเป็น มันเซ็งซะที่ไหน คงมี สักหน ที่สักคนที่เข้าใจ ยินดีจะรักฉัน