น้องสาวเอ๋ย เก้าสิฮ้างสิบสิฮ้าง
ให้ฮ้างแต่ไฮนาสวนพู้นเด้อ
ส่วนว่าใจสองเฮา อย่าซิเพพังม่าง
ฮักของเฮาขั้นมันจางคือน้ำ
ให้เอาเกลือลงตืมแนเด้อ
ขั้นมันซึมให้มันซึมแต่ซ่าง
ใจเฮานั้นอย่าให้ซึม
ยามเมื่อฝนรินย้อย
ฮำตองก้อยย้อยตองดู่
พี่ชายคึดฮอดซู้
ได้นอนให้ใส่แต่หมอน
เมื่อเฮาอยู่ไกลกัน
ทุกคืนวันได้แต่อาวรณ์
ได้งานดีที่มหานคร
ย่านตัดตอนที่เฮาเคยสัญญา
บ่ได้ย่ำข้าวหมก
บ่ได้จกข้าวป้อน
เป็นหยังงามงอน
เฮ็ดให้อ้ายห่วงหา
คันสิโทรถามไถ่
โทรดู๋หลายกะย่านน้องว่า
ยามไกลยังจำได้บ้อหล้า
คำผญาที่เคยเว้าสู่กันฟัง
เก้าสิฮ้างสิบสิฮ้าง
ให้ฮ้างแต่ไฮนาเนาว์
แต่ว่าใจสองเฮา
สิบ่มีวันฮ้าง
ไกลขอให้ไกลแต่หน้า
คำสัญญาอย่าได้ห่าง
ให้คิ้วข้างขวาสะเม่นบอกทุกครั้ง
มื้อใด๋นางมีผู้มาซูนใจ
ให้น้องอดใจถ่า
คือกินข่าต่างขิง แนเด้อนาง
ให้น้องอดใจนิ่ง
เหลียวเบิ่งลิงต่างกระต่าย
คอยวันที่เราห่วงหา
ขอแก้วตาอย่าฟ้าวเปิดหน่าย
ให้อดสาถ่าบักอ้าย
สร้างตัวได้ สิฟ้าวไปขอ
ให้น้องอดใจถ่า
คือกินข่าต่างขิง แนเด้อนาง
ให้น้องอดใจนิ่ง
เหลียวเบิ่งลิงต่างกระต่าย
คอยวันที่เราห่วงหา
ขอแก้วตาอย่าฟ้าวเปิดหน่าย
ให้อดสาถ่าบักอ้าย
สร้างตัวได้ สิฟ้าวไปขอ