ย่างเข้าเดือนหกฝนก็ตกพรำๆ กบมันก็ร้องงึมงำ ระงมไปทั่วท้องนา
ฝนตกทีไรคิดถึงขวัญใจของข้า แม่ดอกโสนบ้านนา น้องเคยเรียกข้าพ่อดอกสะเดา
ย่างเข้าเดือนหกฝนก็ตกโปรยๆ หัวใจพี่ร้องโอยๆ คิดถึงแม่ดอกบานเช้า
ฝนตกหลงมาคิดถึงขวัญตาน้องเจ้า ไม่เจอะหน้าน้องแม้เงา หรือลืมรักเราเสียแล้วแก้วตา
ถามว่าฝนเอ้ย ทำไมจึงตก ตอบว่าฝนตกเพราะกบมันร้องเรียกฝนบนฟ้า
ถามว่าพี่เอ้ยทำไมร้องไห้และหลั่งน้ำตา ตอบว่าหัวใจของข้า คิดถึงแก้วตาจึงร้องไห้
ย่างเข้าเดือนหกฝนก็ตกปรอยๆ พี่ยังมาหลงยืนคอย น้องจนพี่ปวดหัวใจ
ฝนตกพรำๆ พี่ยิ่งระกำหมองไหม้ พี่ต้องตากฝนทนหนาวใจ น้องจากพี่ไปเมื่อเดือนหกเอย
ถามว่าฝนเอ้ย ทำไมจึงตก ตอบว่าฝนตกเพราะกบมันร้องเรียกฝนบนฟ้า
ถามว่าพี่เอ้ยทำไมร้องไห้และหลั่งน้ำตา ตอบว่าหัวใจของข้า คิดถึงแก้วตาจึงร้องไห้
ย่างเข้าเดือนหกฝนก็ตกปรอยๆ พี่ยังมาหลงยืนคอย น้องจนพี่ปวดหัวใจ
ฝนตกพรำๆ พี่ยิ่งระกำหมองไหม้ พี่ต้องตากฝนทนหนาวใจ น้องจากพี่ไปเมื่อเดือนหกเอย