นาฬิกายังเดินอยู่
ก็คอยจะดูแต่เข็มที่หมุนวน
หันไปเห็นกี่ครั้งกี่หน
ก็เหมือนว่าเข็ม
ไม่เคลื่อนไปไหน
นอนยังไงก็ไม่หลับ
จิตใจกระวนกระวาย
คิดถึงเธอ
พรุ่งนี้แล้วนะที่ฉันจะเจอ
พรุ่งนี้แล้วนะที่เธอจะมา
อยู่กับความเหงา มานาน
อยู่กับความเหงา
จนเหนื่อยใจ
อยากให้เธอรู้
ว่านาน ที่ปล่อยให้คนนี้
ทน เฝ้ารอ
ลมเย็นเย็นที่พัดผ่าน
ก็เดินไปบนระเบียง
แล้วนับดาว
เพียงลำพังทั้งเงียบและเหงา
จะขอเหงาเหงา
แค่ครั้งสุดท้าย
วอนให้ดาวนั้นคล้อยต่ำ
หลบทางให้ดวงตะวัน
ได้ขึ้นมา
พรุ่งนี้ฉันขอแค่
ได้สบตา
ให้รู้ว่าฉันคิดถึงแค่ไหน
อยู่กับความเหงา มานาน
อยู่กับความเหงา
จนเหนื่อยใจ
อยากให้เธอรู้
ว่านาน ที่ปล่อยให้คนนี้
ทน เฝ้ารอ
ที่ปล่อยให้คนนี้
ทน เฝ้ารอ
อยู่กับความเหงา
จนเหนื่อยใจ
อยู่กับความเหงา มานาน
อยู่กับความเหงา
จนเหนื่อยใจ