เนื้อเพลง พ่อบักเบนซ์ ภาค 2 - สนุ๊ก สิงห์มาตร อาร์ สยาม
พ่อบักเบนซ์ ภาค 2
คำร้อง / ทำนอง : โกสินทร์ สุระษร เรียบเรียง : เต๋า เมืองยศ
(เกริ่น) ล่ะมาเสียดายหลายเด้น้อ พ้อไม้งามยามขวานล่อน จนหลงไปถืกฆ้อนตอนนี่หละแฮ่งสูน เมียเขาเอ้ย ถือว่าบุญของเฮาสั้นฮู้จักกันฮั้วกันใหญ่ ข้ามกะข้ามบ่ได้สิไปหน้ากะห่วงหลัง เอ่ย นี่บ่น้อเพิ่นว่า วาสนากล้าบั้งบ่ได้หยั่งดอกนาคำ คือบักดำมันสามหาว นั่งเห่าดาวอยู่เทิ่งฟ้า
พ่อบักเบนซ์อยากเต้นขึ้นปลายพร้าว ฮ้อน ฮ้อน หนาว หนาว ย้อนฮักสาวผมสั้น เกือบป๋าเมียเพราะเชื่อคำรำพัน สะมามัวให้กั้นถึกกำปั้นผัวเขา ตามใจปากทุกข์ยากพั่นแม่นท้อง ตามใจเจ้าของจั่งได้หมองนั่งเศร้า ถืกผัวเขาตีเจ็บฟรีน้อเฮา แอบมักเมียเขา ไผเว้าบ่ฟัง
หันหลังโค้งโงลงม่องเก่าคืนหาเมียผู้เค้า จาเว้าอ่อนหวาน แปลงสร้างบ้านบ่อน อยู่อาศัยดีกว่าไปหลงลมให้โง่งมตมเปื้อน ขอเตือนไว้แน่เด้อสาวคนไคผมสั้นปั่นป่วน มีความสุขบนความทุกข์ ให้คนเขาหัวเราะร่วนสมควรยิ้มอยู่บ้อ อย่าให้พ้ออีกเป็นเทื่อทีสองสิบ่มองคนสวยให้หมู่รวยคำล่อ
พ่อขออภัยลูกจ๋า เกือบเป็นกำพร้าย้อนอารมณ์ชั่ววูบ มักเมียเขาบ่ได้จับได้จูบ ได้แต่ลูบหัวโนถึกฆ้อน อ่อนเดียงสาพ่อบ่ป๋าไปดอก เบนซ์บอยไปบอกแม่จ๋าอย่าเหงา สิอยู่จ้ำป่นกับคนเก่าถ้วยเก่า มีบอย มีเจ้า สามพ่อ สี่แม่
(ลำ) บ่แวแจหั้วให้คนตั๋วสื่อ สื่อ จื่อไว้เด้อมื้อนั่นสาวผมสั้นได้นั่งหัว ตั๋วเทื่อนี่ทีใหม่บ่ยังไกล
ผัวเจ้าเผลอยามได๋ ฆ้อนใส่หัว คัวเมียพร้อม เอย
(ซ้ำ * )
คำร้อง / ทำนอง : โกสินทร์ สุระษร เรียบเรียง : เต๋า เมืองยศ
(เกริ่น) ล่ะมาเสียดายหลายเด้น้อ พ้อไม้งามยามขวานล่อน จนหลงไปถืกฆ้อนตอนนี่หละแฮ่งสูน เมียเขาเอ้ย ถือว่าบุญของเฮาสั้นฮู้จักกันฮั้วกันใหญ่ ข้ามกะข้ามบ่ได้สิไปหน้ากะห่วงหลัง เอ่ย นี่บ่น้อเพิ่นว่า วาสนากล้าบั้งบ่ได้หยั่งดอกนาคำ คือบักดำมันสามหาว นั่งเห่าดาวอยู่เทิ่งฟ้า
พ่อบักเบนซ์อยากเต้นขึ้นปลายพร้าว ฮ้อน ฮ้อน หนาว หนาว ย้อนฮักสาวผมสั้น เกือบป๋าเมียเพราะเชื่อคำรำพัน สะมามัวให้กั้นถึกกำปั้นผัวเขา ตามใจปากทุกข์ยากพั่นแม่นท้อง ตามใจเจ้าของจั่งได้หมองนั่งเศร้า ถืกผัวเขาตีเจ็บฟรีน้อเฮา แอบมักเมียเขา ไผเว้าบ่ฟัง
หันหลังโค้งโงลงม่องเก่าคืนหาเมียผู้เค้า จาเว้าอ่อนหวาน แปลงสร้างบ้านบ่อน อยู่อาศัยดีกว่าไปหลงลมให้โง่งมตมเปื้อน ขอเตือนไว้แน่เด้อสาวคนไคผมสั้นปั่นป่วน มีความสุขบนความทุกข์ ให้คนเขาหัวเราะร่วนสมควรยิ้มอยู่บ้อ อย่าให้พ้ออีกเป็นเทื่อทีสองสิบ่มองคนสวยให้หมู่รวยคำล่อ
พ่อขออภัยลูกจ๋า เกือบเป็นกำพร้าย้อนอารมณ์ชั่ววูบ มักเมียเขาบ่ได้จับได้จูบ ได้แต่ลูบหัวโนถึกฆ้อน อ่อนเดียงสาพ่อบ่ป๋าไปดอก เบนซ์บอยไปบอกแม่จ๋าอย่าเหงา สิอยู่จ้ำป่นกับคนเก่าถ้วยเก่า มีบอย มีเจ้า สามพ่อ สี่แม่
(ลำ) บ่แวแจหั้วให้คนตั๋วสื่อ สื่อ จื่อไว้เด้อมื้อนั่นสาวผมสั้นได้นั่งหัว ตั๋วเทื่อนี่ทีใหม่บ่ยังไกล
ผัวเจ้าเผลอยามได๋ ฆ้อนใส่หัว คัวเมียพร้อม เอย
(ซ้ำ * )