เข็มชี้เวลา
ผ่านมาจนค่อนคืน
ฉันยังยืนเหม่อมองข้างหน้าต่าง
แสงของกลางคืน
ส่องเป็นแนวซีดจาง
และน้ำในตา เอ่อเป็นทางช้าช้า
อยากจะลองโทรหาเธอ
แต่ใจยังหวั่น
ได้แต่วางมันลงไปเหมือนเดิม
อยากกดเบอร์ที่คุ้นเคย
แต่มือยังสั่น
บอกตัวเองมันแค่เพียงความเหงา
แต่ว่าถึงจะได้เจอ
ได้ยินเธออีก
ก็ไม่รู้จะพูดจาว่าอย่างไร
เหตุและผลทุกเรื่องราว
ค้างคาในใจ
สุดจะค้นจะเรียบเรียงถ้อยคำ
ถึงแม้เวลา
ผ่านมานานเท่าไร
ฉันยังคงไม่เข้าใจบางอย่าง
ครั้งนั้นเราคง
ผิดต่อกันทุกทาง
และเหลือเพียงรอย
เจ็บในความล้มเหลว
อยากจะลองโทรหาเธอ
แต่ใจยังหวั่น
ได้แต่วางมันลงไปเหมือนเดิม
อยากกดเบอร์ที่คุ้นเคย
แต่มือยังสั่น
บอกตัวเองมันแค่เพียงความเหงา
แต่ว่าถึงจะได้เจอ
ได้ยินเธออีก
ก็ไม่รู้จะพูดจาว่าอย่างไร
เหตุและผลทุกเรื่องราว
ค้างคาในใจ
สุดจะค้นจะเรียบเรียงถ้อยคำ