ฉันเดินมาไกลได้เท่านี้ ฉันคงต้องหยุดอยู่ตรงนี้ ตรงที่ความรักเริ่มจาง ตรงที่ใจฉันเริ่มชา เหมือนเธอยังอยากมีกันไว้ ให้ปรนนิบัติและรับใช้ ตามอารมณ์ของเธอ ตามที่ใจเธอต้องการ ฉันก็ไม่รู้ในใจของเธอฉันมีความหมายแค่เพียงใด ฉันก็ไม่รู้ว่าเธอจะมองว่าฉันเป็นใคร เป็นคนรักหรือคนใช้ เธอมองฉันเป็นตัวอะไร ฉันก็ไม่รู้ในใจของเธอฉันมีความหมายแค่เพียงใด ฉันก็ไม่รู้ว่าเธอจะมองว่าฉันเป็นใคร เป็นคนรักหรือคนใช้ เธอมองฉันเป็นตัวอะไร หัวใจมันเหนื่อยและอ่อนล้า หัวใจมันเจ็บเกินรับไหว กับอารมณ์ของเธอ บีบบังคับฉันเรื่อยไป เป็นคนรักหรือคนใช้ เธอมองฉันเป็นตัวอะไร ฉันก็ไม่รู้ในใจของเธอฉันมีความหมายแค่เพียงใด ฉันก็ไม่รู้ว่าเธอจะมองว่าฉันเป็นใคร เป็นคนรักหรือคนใช้ เธอมองฉันเป็นตัวอะไร ฉันเดินมาไกลได้เท่านี้ ฉันคงต้องจบลงแค่นี้ กับคำถามที่ค้างคา ว่าตัวฉันนั้นเป็นใครช่วยบอกที