มอส ปฏิภาณ ปฐวีกานต์ - รักลับลับ
ขอกุมมือเธอไว้ได้หรือเปล่า ในชั่วโมงเหงาๆ ที่เราใกล้กัน
มองที่ตาจะรู้จิตใจฉัน สัมผัสกันและกันให้นานๆ
ภายในความเงียบงัน ขอให้มีแต่เรา ปลดความเหงาจะได้ไหม
อยากให้เรามีกันทั้งคืน ก่อนรุ่งเช้าจะเป็นของคนอื่น
ราตรีนี้ไม่ขอยอมตื่น ตราบเท่าที่มีเธอ
เก็บคืนนี้คืนของเรา เป็นความลับในใจเอาไว้
ขอให้ฉันแสดง บทรักนี้ให้เธอ
แม้ตัวเธออยู่ใต้แสงตะวัน แต่ยังมีแสงจันทร์ที่เป็นเพื่อนใจเธอ
รู้เอาไว้มันไม่ใช่ความพลั้งเผลอ แม้จะได้พบเจอแค่บางคราว
ภายในความเงียบงัน ขอให้มีแต่เรา ปลดความเหงาจะได้ไหม
อยากให้เรามีกันทั้งคืน ก่อนรุ่งเช้าจะเป็นของคนอื่น
ราตรีนี้ไม่ขอยอมตื่น ตราบเท่าที่มีเธอ
เก็บคืนนี้คืนของเรา เป็นความลับในใจเอาไว้
ขอให้ฉันแสดง บทรักนี้ให้เธอ
รุ่งเช้าแค่มายา แต่คืนนี้เรามองตา คือความเป็นจริงข้างในหัวใจ
อยากให้เรามีกันทั้งคืน ก่อนรุ่งเช้าจะเป็นของคนอื่น
ราตรีนี้ไม่ขอยอมตื่น ตราบเท่าที่มีเธอ
เก็บคืนนี้คืนของเรา เป็นความลับในใจเอาไว้
ขอให้ฉันแสดง บทรักนี้ให้เธอ
อยากให้เรามีกันทั้งคืน ก่อนรุ่งเช้าจะเป็นของคนอื่น
ราตรีนี้ไม่ขอยอมตื่น ตราบเท่าที่มีเธอ
เก็บคืนนี้คืนของเรา เป็นความลับในใจเอาไว้
ขอให้ฉันแสดง บทรักนี้ให้เธอ