เสียงครวญปวดร้าว
เมื่อยามลมหนาว
พัดละล่อง
ฟังเสียงร่ำร้องว่ารักพาไป
กับฝน
ก็สาวอยู่ใกล้ เรือนเคียง
ไม่เห็นชำเลืยงมองดูสักหน
หลงไปรักคน ที่เขาชัง
คิดดูบ้างไหม
ว่าเคยมีใครหนอ
ที่คอยเฝ้า
อยู่ทุกค่ำเช้า
ให้ความสนใจ ลับหลัง
แต่เธอนั้นมองไม่เห็นเอง
แล้วมาร้องเพลง ให้ฟัง
ว่าเจ็บปวดจังหัวใจระบม
คิดคิดก็น่า สาสม
สมในความซื่อ
ซื่อจนช้ำ ระทม
สมแล้วที่โง่งม
แต่คิดแล้วให้สงสาร
ไม่อยากซ้ำเติมให้ตรม
ขื่นขม เพราะยังเมตตา
ถ้อยคำกล่าวมาว่ารักคนเขา
รักเราดีแน่
จงคิดเปลี่ยนแปร
เมื่อแพ้อย่าเศร้า อุรา
อย่าหลงทำเศร้า เมามัว
เหลียวมองรอบตัว ดีกว่า
ว่าใครเหล่าหนา
ที่คอยสนใจ