เธอรักเผื่อเลือก
แล้วเธอเสือกใสไล่ส่ง
เธอคงเห็นฉัน
เปรียบปานเหมือนก้นบุหรี่
พอได้สูบแล้วทิ้ง
ทิ้งไม่ใยดี
ใช้เท้าขยี้
ขยี้ได้อย่างเลือดเย็น
เธอรักเผื่อเลือก
แล้วเธอเสือกใส่ไล่ส่ง
ฉันเองก็งง
ฉันงงเหมือนโดนฆ้อนเข่น
ฉันยังอ่อนเดียงสา
โลมไล้ ไม่เป็น
ฉันเปรียบเช่น
เด็กเพิ่ง จะหัดเดิน
โถน่าจะช่วยพยุง
หรือกลัวเพื่อนฝูง
เขาจะขัด จะเขิน
หรือใน หัวใจเธอมีแต่เงิน
เงิน อยู่เกินเหนืออุดมการณ์
เธอรักเผื่อเลือก
แล้วเธอเสือกใสไล่กลับ
ฉันเองยอมรับ
ฉันเป็นเหมือนดังทางผ่าน
สักวันหนึ่งดอกหนา
ฟ้าคงลงทัณฑ์
บาปเธอทำฉัน
บาปนั้นจะสนองเธอ
เธอรักเผื่อเลือก
แล้วเธอเสือกใสไล่กลับ
ฉันเองยอมรับ
ฉันเป็นเหมือนดังทางผ่าน
สักวันหนึ่งดอกหนา
ฟ้าคงลงทัณฑ์
บาปเธอทำฉัน
บาปนั้นจะสนองเธอ