มองดูเดือน เหมือนเตือนให้ใจคิดถึง
ที่รักจ๋าหนุ่มนารำพึง คิดถึงนงคราญบ้านนา
พอไกลลืมกัน สาบานก็ลืมสัญญา
ปล่อยให้หลงคอยท่า ลับลาไม่กลับแม้เงา
เคยเคลียคลอพนอเดินเล่นกับน้อง
ครั้งเมื่องานเดือนเพ็ญสิบสอง เมื่อตอนลมล่องข้าวเบา
เพื่อนฮา เราเฮ สรวลเสรักกันหนุ่มสาว
อุ่นไอรักรวงข้าว โถเจ้าไม่น่าหน่ายหนี
พอเดือนแรมรักก็แรมร้างเลื่อน
โถดาวขาดเดือนฉันก็เพื่อนไม่มี
แต่เดือนยังมาให้ดาวเห็นหน้าทุกที
แต่คนรักข้าสิ เป็นปีไม่เคยเห็นหน้า
คงมีใครเขาคอยเอาใจเก่งนัก
เจ้าถึงลืม ลืมชายที่รัก ให้คอยเหงาหงอยอยู่นา
มองดูเดือนเหมือนเตือนให้ใจผวา
ยิ่งคืนนี้เดือนจ้า ฉันมาร้องไห้กับเดือน