ทุกทุกครั้งที่เปิดดูละคร
มีบางตอนที่ฉันเอง
ไม่อาจมี
ในละครมีผู้ชายดี๊ดี
คงเป็นใครคนที่เธอ
นั้นใฝ่ฝัน
แต่กลับมาสู่ชีวิตจริง
ไม่มีให้อิงอะไร
ใครใครก็มองเราไม่ดี
งั้นผู้ชายดีดี
คงมีแต่ในนิยาย
งั้นผู้ชายอย่างฉัน
มันต้องเจ็บใจไปทุกราย
เพราะผู้ชายดีดี
มันมีแค่ในนิยาย
ฉันก็แค่ผู้ร้าย
ถึงรักแค่ไหนคงต้องตาย
สุดท้ายเขาได้เธอไปครอง
เพื่อน ใครบอกว่าชีวิต
เหมือนในละคร
ชีวิตตูยิ่งกว่าละครอีก
ฟังกันนะ
ฟังระวัง
ถึงร้ายก็รักนะ
เกเรอย่างไรก็รักนะ
หน้าตาเป็นตัวกำหนด
เทวดาเขียนบทยังไงกันวะ
อยากเกิดเป็นตัวพระ
แต่เขาลิขิตให้เป็นตัวร้าย
ใครจะรู้ว่าทศกัณฑ์
รักนางสีดามากกว่าเท่าไหร่
ถึงร้ายก็รักจริง
ไม่ใช้สลิงไม่ใช้สตั้นท์
เหนื่อยใจก็ลิโพ
นางเอกร้องโฮสั่งน้ำส้มคั้น
อกหักมาทีไม่มีคนดูเห็นใจ
จะเปิดศึกชิงนาง
ก็คงต้องแพ้เรื่อยไป
จะมองทางซ้าย
จะมองทางขวา
ตูมันตัวโกงนี่หว่า
มือถือดอกไม้
ไว้หนวดไว้เครา
คนหาว่าโจรป่า
โรมรันพันตู
ความรักของตูชักมัน
ขีดขีดเขียนเขียนกันไป
เฮ้ย! เดี๋ยวตูเล่นไม่ทัน
จะรีบไปไหน
สงครามยังไม่จบ
ตูยังต้องรบอีกครั้ง
...คิดว่า...รักเธอเท่าไหร่
ตูมากกว่าพันครั้ง
จะยอมตามพลีกาย
ช่วยให้ละครขายดี
เกิดชาติหน้าฉันท์ใด
ขอเป็นพระเอกสักที
คงมีแต่ในนิยาย
งั้นผู้ชายอย่างฉัน
มันต้องเจ็บใจไปทุกราย
เพราะผู้ชายดีดี
มันมีแค่ในนิยาย
ฉันก็แค่ผู้ร้าย
ถึงรักแค่ไหนคงต้องตาย
สุดท้ายเขาได้เธอไปครอง
โลกของฉัน
มันต่างจากละคร
มันเป็นตอนที่ฉันเอง
ต้องผิดหวัง
ความเป็นจริง
ที่ต้องเจออีกครั้ง
ความลำพังที่คู่กันกับตัวร้าย
แต่กลับมาสู่ชีวิตจริง
ไม่มีให้อิงอะไร
ใครใครก็มองเราไม่ดี
งั้นผู้ชายดีดี
คงมีแต่ในนิยาย
งั้นผู้ชายอย่างฉัน
มันต้องเจ็บใจไปทุกราย
เพราะผู้ชายดีดี
มันมีแค่ในนิยาย
ฉันก็แค่ผู้ร้าย
ถึงรักแค่ไหนคงต้องตาย
สุดท้ายเขาได้เธอไปครอง
ผู้ร้ายก็ต้องลงไปกอง